Wspominamy zmarłych Narwian

Dziś Dzień Zaduszny, czyli dla chrześcijan czas wspomnienia wszystkich zmarłych (nie tylko świętych, jak wczoraj). Jak co jakiś czas, przedstawiamy wspomnienie o zmarłych Narwianach, które niestety z roku na rok się powiększa.

Ostatnie takie zestawienie prezentowaliśmy w minionym roku, teraz poszerzamy je o osoby zmarłe od tamtej pory, zaznaczając je niebieskim kolorem.

Łukasz Chełstowski (19.08.1985 – 31.03.2021) – pochodzący z Wałbrzycha kibic Narwi oraz Legii Warszawa. W latach 2004-2010 grał również amatorsko w piłkę nożną, występując w barwach VIP-u Olszewo-Borki, Sokoła Nowa Wieś i ULKS Ołdaki. W VIP-ie pełnił nawet funkcję trenera. Zmarł w marcu 2021 roku po 10 dniach pobytu pod respiratorem, po ciężkim przechorowaniu COVID-19.

Edward Chludziński (25.11.1943 – 23.04.2007) – ostrołęczanin, pomocnik. Zawodnik Turbiny Ostrołęka, później członek pierwszej kadry MZKS-u Ostrołęka. Wieloletni pracownik ostrołęckiej elektrowni. Jego bratankiem jest Sławomir Chludziński, kierownik drużyny Narwi II, były zawodnik klubu.

Mirosław Chrzanowski (27.03.1946 – 04.12.1996) – ostrołęczanin, bramkarz, jeden z lepszych golkiperów w historii niebiesko-czerwonych. Po zakończeniu kariery wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie kolegował się wciąż z przyjaciółmi z Narwi, Jerzym Tonewo i Janem Zalewskim. Zmarł w wieku 49 lat w szpitalu na Brooklynie w Nowym Jorku. Pokonany przez chorobę nowotworową.

Czesław Ciecierski (11.11.1927 – 15.09.1996) – pochodził z Miastkowa. Znany działacz MZKS-u i Narwi. Mieszkał niedaleko stadionu, który był niemal jego drugim domem. Przez wiele lat kierownik sekcji piłki nożnej, także wiceprezes klubu (z Narwią związany od 1975 do 1989 roku). Zmarł w wieku 68 lat.

Edward Długokęcki (08.1939 – 25.09.2019) – piłkarz MZKS-u i jego rezerw. Bramkarz, ale głównie rezerwowy w drugim zespole prowadzonym wówczas przez Aleksandra Harabasza. Wcześniej LZS Ostrołęka. Brat bardziej znanego Ryszarda („Kiecy”). Zmarł w Kanadzie.

Mirosław Duda (28.11.1955 – xx.11.2016) – piłkarz Narwi (obrońca), pochodzący z Rzekunia, pod koniec lat 70. XX wieku przeszedł z rezerw do pierwszego zespołu, gdzie w drużynie Jerzego Tonewo występował w III lidze. Również syn Mirosława, Piotr, występował w drużynie seniorów Narwi.

Krzysztof Eller (30.08.1955 – 06.03.2016) – wychowanek Narwi, pomocnik. Pod koniec kariery także kapitan Narwi. Jeden z najlepszych zawodników naszej drużyny w swoich czasach. Występował w niebiesko-czerwonych barwach w latach 1974-88, z przerwą na dwa sezony w Ostrowi Mazowieckiej (1982-84).

Krzysztof Etmanowicz (03.03.1959 – 19.12.2012) – urodzony i zmarły w Warszawie, tamże pochowany. Trener Narwi w sezonie 2004-05, tuż po przejęciu drużyny przez firmę War-Pol Romana Wargulewskiego. Sympatyczny szkoleniowiec, zmagający się z chorobą nowotworową. W przeszłości trener Legii Warszawa w Ekstraklasie.

Wacław Frej (28.09.1930 – 24.12.2010) – podpułkownik Wojska Polskiego. Komendant WKU w Ostrołęce w latach 1975-86, wcześniej prezes Gromu Przasnysz. W Narwi najpierw jako kierownik sekcji piłki nożnej, w latach 1987-88 prezes klubu. Do 1987 roku także prezes ostrołęckiego OZPN.

Piotr Galus (14.12.1989 – 06.03.2016) – wieloletni kibic Narwi, tzw. gniazdowy, prowadzący doping na Witosa. Zagorzały kibic Narwi i Legii Warszawa, na których mecze miał przynajmniej dziesiątki wyjazdów. Stały bywalec trybun ostrołęckiego stadionu.

Władysław Giergiel (29.09.1917 – 17.10.1997) – sława polskiej trenerki, także jako piłkarz Mistrz Polski. Wiele można pisać o nim, bo był to człowiek bardzo barwny. Wiele osiągnął i wiele widział, ale często patrzono na jego opowieści przez palce, bo tyle samo było w nich prawdy, co koloryzacji i bajek. Warto więcej poczytać o Giergielu choćby w internecie. Był trenerem Narwi w 1976 roku.

Antoni Górski (1953 – 10.2019 (?)) pochodzący z Laskowca kolarz, brat Kazimierza. W latach 1970-74 klasyfikowany w ścisłej czołówce Mazowsza najpierw wśród juniorów, później seniorów. Złoty medalista mistrzostw Mazowsza juniorów (na szosie) i Wojewódzkiej Spartakiady Młodzieży (na torze). Członek kadry narodowej PZKol w 1974 roku. W październiku 2019 media obiegła informacja, że zaginął, niestety w styczniu kolejnego roku odnaleziono jego ciało.

Kazimierz Górski (03.08.1941 – 05.03.2020) – pochodzący z Laskowca kolarz, trener i działacz kolarski. Twórca ostrołęckiego kolarstwa, z pomocą Józefa Klimuta. Dla swoich podopiecznych twardy, ale sprawiedliwy, wymagający, ale rozumiejący sportowca. Jako zawodnik startował w latach 1957-1967, kolejno reprezentując LZS Ostrołęka, Sarmatę Warszawa i MZKS Ostrołęka, gdzie nawet był przez chwilę członkiem kadry narodowej. Od 1966 roku zajął się szkoleniem, będąc pierwszym ostrołęckim trenerem kolarstwa w historii. Z sukcesami, bo jego wychowankowie zdobywali tytuły mistrzowskie (choćby drużynowe mistrzostwo Mazowsza w 1970 roku, czy indywidualne tytuły mistrzostw Polski juniorów). Jego z kolei odznaczano brązową (1971), srebrną (1973), wreszcie złotą (1977) odznaką „za zasługi dla kolarstwa polskiego”, w 2012 roku także odznaką „zasłużony dla miasta Ostrołęki”. Pod koniec życia zmagał się z chorobą, odszedł niedługo po pogrzebie brata. Jedna z najważniejszych postaci w historii Narwi.

Tadeusz Gumkowski (16.02.1933 – 03.02.1996) – obrońca, członek pierwszej kadry MZKS-u Ostrołęka. Bardzo wysoki. Prowadził także początkowo drużyny młodzieżowe MZKS-u. Zmarł w wieku 62 lat.

Jan Gwiazdowski (1943-2007) i Stanisław Gwiazdowski (zm. 2012), bracia, napastnicy. Piłkarsko Jan był dużo lepszym zawodnikiem. W latach 60. XXI wieku podporą MZKS-u. Nieszczęśliwie potoczyły się losy Stanisława. W nieszczęśliwym wypadku pociąg uciął mu nogi. Nie mógł się z tym pogodzić przez długie lata. Jeździł na wózku inwalidzkim i  mieszkał w ostrołęckim Domu Pomocy Społecznej. Zmarł nagle w wakacje 2012 roku, tuż przed umówioną wizytą na rozmowę o dawnej ostrołęckiej piłce…

Aleksander Harabasz (12.12.1937 – 09.02.1992) – pochodził z okolic Krakowa, ale serce oddał Ostrołęce. Grał w Unii Oświęcim na prawym skrzydle. Pod koniec swojej piłkarskiej kariery przyjechał do Ostrołęki do pracy, przy okazji grając w Celulozie Ostrołęka, później w MZKS-ie. Czynnie grał do 1966 roku, a potem poświęcił się pracy szkoleniowej. Jedna z najbardziej pozytywnych postaci w historii ostrołęckiego sportu. Kładł podwaliny pod budowę piłkarskiej Narwi, działał w Wojewódzkiej Federacji Sportu, trenował też Orz Goworowo. Przez ponad 20 lat pracował z młodzieżą w Ostrołęce. Zmarł w wieku 55 lat, pochowany w Ostrołęce. Zasłużony dla Miasta Ostrołęki (pośmiertnie), także patron boiska ze sztuczną murawą przy stadionie miejskim. Od 1994 roku rozgrywany jest młodzieżowy turniej piłkarski jego pamięci.

Wiesław Janczewski (18.01.1953 – 2012) – ostrołęczanin, obrońca MZKS-u Ostrołęka na przełomie lat 60. i 70. Zawsze chodził swoimi drogami, przez to niewiele zostało po nim wspomnień. Pochodził ze znanej w naszym mieście rodziny, a jego bliskim krewnym jest np. Włodzimierz Janczewski, trener pływania.

Kazimierz Jędrzejewski (03.08.1942 – 03.01.2008) – urodzony w Szczytnie. Bardzo wysportowany w młodości chłopak, który imał się wielu dyscyplin. Najpierw znany był jako czołowy tenisista stołowy w szkolnych klubach sportowych, a później w lidze pingpongowej w barwach Celulozy Ostrołęka. W międzyczasie trenował biegi i skoki w dal w LZS-ie Ostrołęka. Największą jednak jego pasją była piłka nożna. Grał na ataku w MZKS-ie Ostrołęka, zdobywając wiele bramek i będąc jednym z najlepszych zawodników w pierwszych latach po powstaniu późniejszej Narwi. Zmarły w wieku 65 lat i pochowany w Ostrołęce. Był synem Jana Jędrzejewskiego, działacza sportowego.

Józef Klimut (29.02.1928 – 05.09.1989) – wieloletni działacz i popularyzator kolarstwa, w młodości także sam trenował ten sport. Można śmiało powiedzieć, że w Ostrołęce „kolarstwo = Józef Klimut + Kazimierz Górski” . Obaj byli współtwórcami największych sukcesów w historii naszego miasta w tej dyscyplinie. Klimut był prezesem LZS Ostrołęka, LOKS Narwi Ostrołęka, Turbiny Ostrołęka, wreszcie pierwszym prezesem MZKS-u Ostrołęka. Zmarł na trasie Wyścigu Dookoła Ziemi Kurpiowskiej, którego był pomysłodawcą i organizatorem, w wieku 61 lat. Zasłużony dla sportu warszawskiego (1972), zasłużony dla Miasta Ostrołęki (pośmiertnie). Pochowany w Ostrołęce, spoczywa niedaleko kapliczki.

Andrzej Kowalski (1962 – 17.09.2021) – wieloletni kibic Narwi, regularnie bywający na meczach, ojciec Szymona, również kibica-wyjazdowicza przez wiele lat.

Ryszard Kulesza (03.04.1938 – 14.06.2009) – ostrołęczanin. Środkowy obrońca Turbiny Ostrołęka, a później MZKS-u Ostrołęka. Zmarł w wieku 71 lat, pochowany w Ostrołęce.

Jerzy Krzyśpiak (1946 – 16.01.2020) – ostrołęczanin, wychowanek Turbiny, następnie MZKS aż do służby wojskowej. Członek pierwszej drużyny młodzieżowej MZKS-u, środkowy pomocnik. Dziadek Krzysztofa Majewskiego i szwagier Jerzego Kwiatkowskiego. Wieloletni pracownik ostrołęckiej Celulozy i… dobry kolega dziadka autora tych wspomnień.

Jerzy Kwiatkowski (31.05.1936 – 28.04.1983) – ostrołęczanin, zawodnik Kolejarza Ostrołęka, Turbiny Ostrołęka, później MZKS-u Ostrołęka. Lewoskrzydłowy, jeden z najlepszych piłkarzy w czasach przed powstaniem Narwi. Grający trener zarówno Turbiny jak i MZKS-u. Grał jeszcze kilka lat po powstaniu naszego klubu, po czym założył strój sędziowski i biegał z gwizdkiem. Zmarł nagle w wieku 47 lat, spoczywa w Ostrołęce. Wuj byłego zawodnika Narwi, Krzyśka Majewskiego.

Bartosz Majewski (04.06.1979 – 04.06.2018) – ostrołęczanin, wychowanek Narwi, który dobrze się zapowiadał, jednak wyjechał za granicę. Zachorował na białaczkę i po długiej chorobie zmarł w dniu swoich urodzin w wieku 39 lat. Syn Jacka, piłkarza i nauczyciela wychowania fizycznego, wnuk Konrada – działacza sportowego.

Krzysztof Mierzejewski (29.04.1960 – 21.11.2018) – ostrołęczanin, piłkarz Narwi, bramkarz. W Narwi zadebiutował jako 18-latek w sezonie 1978/79, a skończył grać w wieku 28 lat. Miewał rundy jako pierwszy bramkarz, ale pełnego sezonu w tej roli nie dane było mu zagrać. W sezonie 1988/89 reprezentował Orz Goworowo, a służbę wojskową odsłużył w Gwardii Koszalin i Gwardii Legionowo.

Zbigniew Nawrot (19.07.1935 – 17.10.2005) – urodzony w Warszawie środkowy obrońca. W Ostrołęce był już na pewno tuż po wojnie, bo występował w meczach w barwach reprezentacji ostrołęckiej Szkoły Powszechnej. Później grał w Turbinie Ostrołęka, LOKS Narwi Ostrołęka, wreszcie w MZKS-ie. Jego partnerem z linii obronnej był Ryszard Kulesza. Zmarł w wieku 70 lat. Pochowany w Ostrołęce.

Barbara Pawelczyk (15.04.1954 – 06.12.2010) – najlepsza tenisistka stołowa w historii Ostrołęki. Mistrzyni Polski juniorem 1971 i 1972 w barwach Narwi Ostrołęka. Także reprezentując nasz klub w 1972 i 1974 roku na Mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła trzecie miejsce w grze pojedynczej, a w 1974 roku także w grze mieszanej. Wicemistrzyni Polski seniorów 1972 w grze mieszanej, w parze z Witoldem Woźnicą (zawodnik z Tarnobrzegu).  Jako wychowanek trenera Zajdy, reprezentowała niebiesko-czerwone barwy w latach 1967-74. Potem występowała na najwyższym poziomie ligowym w Karpatach Krosno (1974/75) i Spójni Warszawa (1975-83), do powrotu do Ostrołęki, kiedy sekcja tenisa stołowego Narwi miała już własny klub – WMKS Start Ostrołęka. Od września 2017 cyklicznie organizowane są jej memoriały.

Stanisław Piaszczyński (05.05.1942 – 07.09.2016) – wieloletni trener podnoszenia ciężarów w MZKS-ie Narwi Ostrołęka, budowniczy największych sukcesów sztangistów z Ostrołęki. Oprócz Narwi Piaszczyński prowadził także drużyny Zawiszy Bydgoszcz oraz czechosłowackiego Banika Ostrawa. W ramach swojej sportowej działalności był także aktywnym działaczem – wiceprezesem oraz sekretarzem MZKS-u Ostrołęka, członkiem Komitetu Odbudowy Domu Sportowca, radnym miejskim. Na 50-lecie Narwi otrzymał odznakę „Zasłużony dla Miasta Ostrołęki”. Jego wychowankami byli m.in. Jan Niedźwiecki (siedmiokrotny Mistrz Polski Juniorów i Seniorów, siedmiokrotny rekordzista Polski), Adam Pawłowski, Zbigniew Janczewski (finaliści Mistrzostw Polski Seniorów), Kazimierz Kubat, Andrzej Stolarczyk, Jerzy Szymanowski, Stanisław Uściłowski, Janusz Murawski, bracia Grądzcy, czy brat szkoleniowca Edward Piaszczyński.

Zdzisław Pochmara (19.10.1942 – 18.11.2017) – piłkarz Kolejarza, Celulozy i wreszcie MZKS-u Ostrołęka, pomocnik. Występował w klubie od początku istnienia do 1969 roku.

Andrzej Prawda (10.07.1951 – 13.11.2020) – urodzony w Gdańsku, ale jako piłkarz wychowanek Kujawiaka Włocławek, napastnik. Bogata kariera trenerska, w której zaczynał w RKS Błonie, a drugim klubem była ostrołęcka Narew (1980-82), następnie prowadził m.in. Hutnika Warszawa, juniorów Polonii Warszawa, Jagiellonię Białystok w Ekstraklasie (ale tylko dwa mecze), a następnie po pobycie w Ameryce cały zestaw klubów z Mazowsza, oraz wymykającą się z tego klucza geograficznego Odrę Opole. Zakotwiczył na dłużej w Zniczu Pruszków, zajmując się tam od 2015 roku seniorami i juniorami. Tam też przyszło mu się pożegnać.

Ireneusz Przychodzeń (zm. 1991) – siatkarz, zawodnik Narwi w końcówce lat. 70 ubiegłego wieku. Wieloletni zawodnik Bugu Wyszków (także Legionovia i Polonez Warszawa). Zmarł śmiercią tragiczną w 1991 roku. Po jego śmierci brat Leszek wraz z przyjaciółmi zmarłego zorganizował memoriał, w którym biorą udział także ostrołęckie drużyny.

Kazimierz Pszonak (1941 – 19.06.2016) – członek komisji rewizyjnej Narwi w latach 2011-13. Przez wiele lat członek służby porządkowej na meczach naszej drużyny. Pochodził z okolic Rzeszowa, gdzie w młodości grał w piłkę. Zmarł po szybko postępującej chorobie nowotworowej.

Sławomir Różański (03.08.1974 – 19.04.2019) – pochodzący z Ostrowi Mazowieckiej piłkarz, środkowy pomocnik. Legenda Ostrovii oraz Bugu Wyszków, z którym grał nawet w II lidze. W Ostrołęce występował dwa i pół roku, z czego pół w Narwi. Pozostawił po sobie dobre wspomnienie. Zmarł w Wielki Piątek 2019 roku.

Jerzy Tyszka (04.02.1954 – 04.03.1996) – bramkarz MZKS-u Ostrołęka o charakterystycznych czarnych grubych wąsach. Po wielu latach przegrał walkę z nowotworem, w wieku 42 lat. W życiu wiele wycierpiał; zostawił po sobie syna Jacka.

Roman Wargulewski (15.02.1966 – 28.10.2022) – współwłaściciel (z małżonką) salonu meblowego War-Pol w Olszewie-Borkach. Pracodawca wielu zawodników naszego klubu w czasie, kiedy był prezesem. Prezes Narwi w latach 2004-06 i 2008-09, wiceprezes w latach 2006-08, członek zarządu 2009-2010. Wiceprezes istniejącego krótko KS VIP Olszewo-Borki. Finansowo wspierał także piłkarzy ręcznych oraz piłkarzy GKP Targówek.

Zbigniew Wielgos (06.02.1957 – 08.03.1995) – urodził się w miejscowości Rosnowo w okolicach Koszalina; zmarł w wieku zaledwie 38 lat, niedługo po zakończeniu kariery piłkarskiej. Jego odejście było dużym ciosem dla kolegów, z których niektórzy jeszcze grali w drużynie Narwi. Był prawym obrońcą Narwi w latach 1977-1988. Podstawowy zawodnik linii defensywy, zdobył też kilkanaście bramek. Spoczywa na ostrołęckim cmentarzu w okolicy kapliczki.

Sławomir Wójcik (1947 – 15.08.2017) – siatkarz Narwi, później Czarnych Węgrów, w których rozpoczął karierę trenerską. W 1980 roku wrócił do Ostrołęki, obejmując drużynę młodzieżową Narwi. W latach 1979-91 uczył wychowania fizycznego w Zespole Szkół Zawodowych nr 1 w Ostrołęce, doprowadzając w 1982 roku reprezentację tej szkoły opartą na zawodnikach Narwi do 6. miejsca na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży (były to mistrzostwa Polski juniorów młodszych). Trener roku 1984 wg Tygodnika Ostrołęckiego, kiedy uzyskał z seniorami Narwi awans do II ligi.

Czesław Zalewski (25.08.1942 – 27.08.2017) – piłkarz LZS Ostrołęka i „pierwszej” Narwi Ostrołęka, później przez wiele lat związany z klubem jako działacz. W latach 2011-13 przewodniczący komisji rewizyjnej Narwi, w międzyczasie na 50-lecie klubu odznaczony złotą odznaką COOZPN (2012). Brat śp. Bogdana 21.01.1940 – 18.08.2007), również grającego w LZS-ie Ostrołęka i pierwszej Narwi; oraz zmarłego w tym roku Jana. Ojciec Marka i dziadek Kuby, stryj Pawła, również wieloletnich zawodników naszego klubu.

Jan Zalewski (26.08.1947 – 04.07.2021) – piłkarz (pomocnik), ale przede wszystkim wieloletni trener Narwi, wychowawca kilku pokoleń młodzieży. Zaczynał w Turbinie, następnie po szkole w Gdańsku grał w MZKS-ie (1967-75). Później wyjechał do Stanów Zjednoczonych (Polonia Nowy Jork) i Niemiec (VfL Horneburg, DJK Gruen-Weiss Stade, z okolic Hamburga). Jeszcze przed wyjazdami rozpoczął pracę jako trener młodzieży w Narwi, prowadząc także drugą drużynę seniorów, a z juniorami zakwalifikował się do finałów Ogólnopolskiej Spartakiady Młodzieży, ówczesnym odpowiedniku mistrzostw Polski juniorów młodszych. Po powrocie z Niemiec był II trenerem seniorów Narwi, a w latach 1982-83 prowadził drużynę jako pierwszy szkoleniowiec, zaliczając spadek z III ligi, ale także zwycięstwo w okręgowym Pucharze Polski. Później dzielił swój czas, pomiędzy pobyty w Polsce i Stanach Zjednoczonych. Za wielką wodą poprowadził Polonię Nowy Jork, Polonię Greenpoint Nowy Jork. Wracając spróbował jeszcze sił z seniorami Narwi, zdobywając znów Puchar Polski Ostrołęckiego OZPN,  a także juniorów Narwi. Pod koniec życia chorował, ale wciąż interesował się naszym klubem, był nawet na meczu z Ciechanowem. Tuż przed spotkaniem z Iskrą Krasne, kiedy Narew „przyklepała” awans do IV ligi, trafił do szpitala na warszawskich Bielanach. Tam zmarł, a pochowany jest w Rzekuniu. Jedna z najważniejszych postaci w historii klubu.

Oczywiście lista jest za pewne dużo dłuższa, trudno jednak dojść do wszystkich Narwian, skoro w przez klub przewinęło się przez pół wieku tysiące osób. Ponadto są osoby związane nie z Narwią, ale ostrołęckim sportem, jak np. śp. Wacław Grzywacz (1897-1965), który był budowniczym powojennego sportu w naszym mieście, oraz niezwykle zasłużonym dla kultury fizycznej nauczycielem.

Wieczny odpoczynek, racz im dać Panie…

Zebrał i opracował Tomasz Mrozek.